De familie Strick

De geboortedatum van de eerste Johan Strick is onbekend. Hij was getrouwd met Sophia van den Boers. Verder is er van deze personen vrijwel niets bekend. Volgens aloude familietradities werd de eerst geboren zoon naar de vader vernoemd. Zo werd op 10augustus 1526 Johan Strick I geboren. In zijn latere leven werd hij ontvanger van Rijntollen, een belangrijke functie die aan de basis stond voor de opbouw van het familiekapitaal. Strick was ook politiek actief en kwam in het stadsbestuur van Utrecht toen deze de zijde koos Jan Willem van Oranje. In 1533 trouwde hij Cornelia Coevoet . Uit dit huwelijk werd Johan Strick II geboren. Cornelia Coevoet overleed in 1573 waarna de weduwnaar hertrouwde met Sandrina van Crayenstein. Johan Strick I I overleed in 1584, zijn tweede vrouw pas in 1632. Van de twee vrouwen van Johan Strick I zijn geen portretten bekend.

Johan Strick II carrière verliep net zo voorspoedig als dat van zijn vader. Hoogtepunt was zijn benoeming tot secretaris van de Staten van Utrecht. Hij beklede de functie van 1582 tot 1588. Daarna trad hij in dienst van de Graaf van Culenborg Floris II van Pallandt, en bracht het tot diens persoonlijke secretaris. In 1604 komt Johan Strick II plotseling te overlijden. Hij laat zijn vrouw Maria vanWijck achter met 8 kinderen, waaronder de in 1583 geboren Johan Strick III.

De oudste zoon van Johan Strick II en Maria vanWijck heette geen Johan maar Adriaan. Hij werd geboren in 1578 en overleed in 1623. Over hem is niet veel bekend. De tweede zoon werd wel Johan genoemd. Dit kind werd echter maar één jaar oud. Zodoende kreeg ook de derde zoon, geboren in 1583, de voornaam Johan. Johan Strick III werd in 1605 op 22 jarige leeftijd gekozen tot kanunnik van het Kapittel van Oudmunster. Wellicht nam hij de plaats in die eigenlijk bestemd was voor zijn vader die een jaar daarvoor was overleden. Op 17 september 1616 trouwt hij in Grave met Beatrix Gybels van der Goes, dochter van de stadhouder van Walcheren Jacob Gybels en Maria van der Goes. Johan Strick III maakte snel carrière in het Kapittel. In 1621 wordt hij Scholaster (opzichter van kloosterscholen en archieven). In 1631 bereikt hij de hoogste positie, die van decaan (voorzitter). Daarnaast bekleedde hij binnen het Kapittel van Oudmunster nog diverse andere posten. In 1633 schreven de Staten-Generaal in verband met de oorlog tegen de Spanjaarden een extra belasting uit. Het Kapittel van Oudmunster moet 8000 gulden afdragen. Om aan dit geld te komen verkoopt het Kapittel op 11 november 1633 de Heerlijkheid Linschoten aan hun decaan Johan Strick III voor 8500 gulden, deze mag zich vanaf dat moment dan ook ambachtsheer van Linschoten noemen. Johan Strick van Linschoten en Beatrix Gybels van der Goes kregen 11 kinderen waarvan er zes al jong stierven, waaronder twee met de naam Johan. Het 7e kind, geboren in 1625, wordt ook Johan genoemd en wordt uiteindelijk de wettelijke erfgenaam Johan Strick IV.

Johan Strick IV treed in de voetsporen van zijn vader en wordt ook Kanunnik. Ook hij koopt land op in Linschoten,. Zo koopt hij de ambachtsheerlijkheden, Polanen, Kromwijk en de Haar. Hij trouwt op 30 november 1647 met Christina Taets van Amerongen, dochter van een zeer aanzienlijke familie in Utrecht. Zij krijgen 7 kinderen. Alleen Adriaan overleeft zijn ouders. De familie laat zich in 1653 vereeuwigen op een groot schilderij, het wordt geschilderd door Jan van Bijlert (Familieportret 1635). Het kind met de boog in zijn hand is Johan Strick V . Daarnaast staat zijn jongere broer Adriaan die na de dood van Johan de wettelijke erfgenaam wordt.

Adriaan Strick van Linschoten is geboren in 1650. Hij wordt uiteindelijk burgemeester van Utrecht. In het testament van Johan Strick IV, opgemaakt in 1668, wordt zijn oudste zoon Johan als belangrijkste erfgenaam benoemd. Johan zorgde, tot grote bezorgdheid van zijn vader, echter niet voor nageslacht, daarom liet Johan Strick IV een extra aantekening in zijn testament maken waarin hij Adriaan als zijn erfgenaam aanwees. Johan overleed 1n 1672 in Parijs en maakte Adriaan tot stamhouder van de familie Strick van Linschoten. Adriaan zorgde pas laat voor nageslacht. Hij trouwde op 36 jarige leeftijd in maart 1686 met de 16 jaar jongere Cecilia van Gerwen uit Leiden. Een jaar later wordt Johan Hendrik geboren. Het is deze Adriaan die het huis en de tuin in het begin van de 18e eeuw uitbreidt en veranderd.

Johan Hendrick Strick van Linschoten vervulde diverse officiële functies in Utrecht, zowel voor de stad als voor de provincie. Maar net als alle van Linschotens was zijn belangrijkste taak het waken over het familiebezit. Ook nu laat de opvolging lang op zich wachten. Johan Hendrick trouwt pas in 1724 op 40 jarige leeftijd. Zijn vrouw is de 20 jaar jongere Johanna Antonia Bernard. Ze krijgen toch nog negen kinderen. Wettelijk erfgenaam wordt de eerstgeboren zoon Adriaan. Johan Hendrick Strick van Linschoten breidt de bezittingen van de familie nog verder uit, hij koopt in 1723 de heerlijkheden Lange Linschoten, Snelrewaard, Hekendorp en IJsselvere en krijgt hij de heerlijkheden Schagen en den Engh in leen. Johan Hendrick zet de vernieuwingen die zijn vader heeft ingezet op het landgoed voort. Hoe de tuin er uiteindelijk uitgezien kan hebben is te zien op een kaart uit 1796 (kaart uit 1796). De tuinaanleg in deze vorm is waarschijnlijk uitgevoerd tussen 1724 en 1759.

Adriaan Strick van Linschoten geboren 1727, trouwt in 1764 met Elisabeth Buys, vrouwe van Kattenbroek waardoor ook de heerlijkheid Kattenbroek in bezit komt van de familie Strick. Met zijn echtgenoot Elisabeth Buys krijgt hij 3 kinderen. Paul Hubert Adriaan Johan de oudste zoon is de opvolger in lijn. Na de vroege dood van haar man in 1772 wees Elisabeth voogden voor haar kinderen aan die het landgoed en de financiën beheerden. Adriaan was net als zijn voorvaderen lid van de staten van Utrecht.

Paul Hubert Adriaan Johan Strick van Linschoten . De in 1769 geboren Paul maakte ook snel carrière in de politiek. Het waren echter roerige tijden. Hij werd heen en weer geslingerd tussen de koningsgezinde en de Bataven. Onder het bewind van de Bataafse Republiek werd het instituut Heerlijkheid opgeheven, en trok de macht alle heerlijke rechten naar zich toe. Ook de Kapittels werden opgeheven. Pas in 1816 worden de leden van de Kapittels door Koning Willem I schadeloos gesteld. Ook werden de heerlijke rechten hersteld. Wat de familie uiteindelijk overhield was de eigendom van een uitgestrekt landgoed. Zo kon ook Pauls zoon, Adriaan Johan Paul Emil Napolionius, geboren uit het huwelijk met Charlotte Ernestine Wilhelmina von Hoffstedt, zich heer van Linschoten noemen.

Adriaan Johan Paul Emil Napolionius Strick van Linschoten , geboren in 1798, had weinig macht meer. Emiel vervulde naar bekend is geen openbare functies. Hij was rentenier en een zonderling en woonde afwisselend in Utrecht en Linschoten. Emiel bleef ongetrouwd en had dus geen opvolger in de directe lijn. In 1843 maakt Emiel kennis met zijn nichtje Else, dochter van zijn zus Betty Strick en Heinrich Alexander von Arnim (zie bijlage 12). Emiel is zo onder de indruk van het negenjarige meisje (Else als 9 jarige) dat hij haar dezelfde dag nog als enige erfgenaam in zijn testament zet. Eind 1849 overlijd Emiel Strick van Linschoten en wordt de 15 jarige Else von Arnim eigenaresse van het Landgoed Linschoten.

Op 15 mei 1826 trouwen Betty Strick van Linschoten en Heinrich Alexander von Arnim in Linschoten. Onder groene erebogen door vond een feestelijke intocht in het dorp plaats. Het duurde heel lang voordat het echtpaar na hun huwelijk terugkeerden naar Linschoten. Na een bezoek aan haar broer Emiel in Utrecht reist het gezin door naar Linschoten. Alle oude vrienden, boeren en bekenden stonden haar op te wachten bij het hek. Het was voor Else de allereerste keer dat zij in Linschoten was. Von Arnim bekleed veel buitenlandse posten zodat het gezin voornamelijk buiten Nederland vertoeft. Moeder Betty overlijd in 1846. In 1850 vernemen zij dat Emile eind 1849 is overleden en worden door Else haar vader in Linschoten de voorbereidingen getroffen om het gezin naar Linschoten te laten verhuizen. Een paar weken later vertrekken Heinrich von Arnim en zijn dochter Else vanuit Keulen per boot naar Rotterdam om van daaruit per rijtuig in 4 uur naar een nicht in IJselstein te reizen. Heinrich von Arnim en Madame Genot, Else's gouvernante na haar moeders dood, reizesn door naar Linschoten, waar de laatste dingen worden geregeld. De plaatselijke bevolking heeft een groots welkom voor Else geregeld. Op 8 juli 1850 komt Else dan eindelijk in Linschoten aan. De burgemeester hield een welkomst toespraak. Zo'n 70 boeren stonden haar aan de grens van het dorp op te wachten. De 6 paarden voor het rijtuig werden versierd met linten en bloemen. De huizen in het dorp waren versierd en er waren erebogen opgericht. Zo reed Else, met de muziek voorop, door het dorp naar het kasteel. Bij het kasteel stonden voor de voordeur kleine meisjes in boeren klederdracht welkomst liederen te zingen en bloemen te strooien. s'Avonds was het groot feest in het dorp en Else bracht een bezoek aan de burgemeester. Else verblijft van 1850 tot 1855 vrijwel permanent in Linschoten. Op 17 maart 1855 verlooft Else zich met Friederich Wilhelm von dem Buscche Ippenburg (Else von Arnim en Friederich Wilhelm von dem Buscche Ippenburg ). Voordat de twee in het huwelijk treden beleven zij nog een paar zeer mooie maanden samen op het Huis te Linschoten. Else komt in de navolgende jaren regelmatig naar Linschoten. Onder andere worden daar haar kinderen geboren, Elisabeth in 1856, Marie in 1857 en Martha in 1859 (Else als jonge moeder). Op aandringen van de familie vertrekt Else met haar kinderen, overigens zeer tegen haar zin, op 9 oktober 1860 definitief naar Duitsland. Na 1860 brengt de familie von dem Bussche af en toe de zomermaanden door op het Huis te Linschoten. Op dinsdag 22 september 1891 verkoopt von dem Bussche het Huis te Linschoten zonder zijn familie daar in te kennen. Else von Arnim (Else op 79 jarige leeftijd) de laatste bewoonster van het Huis te Linschoten overlijd op 5 januari 1919 op 84 jarige leeftijd. Daarmee komt een definitief einde aan ruim twee en een halve eeuw beheer van het Huis te Linschoten door de familie Strick. Complete S tamboom van de familie Strick weer & het familiewapen van de van Linschotens.